Copyright

Internet maakt een enorme hoeveelheid informatie en beeldmateriaal eenvoudig toegankelijk. Daarbij is het niet altijd direct zichtbaar of de informatie vrij te gebruiken is. Copyright biedt de opsteller/makker bescherming tegen oneigenlijk gebruik. Je hebt toestemming nodig om het te gebruiken. Maar het achterhalen van de maker is soms een lastige klus. Dus dan maar niet gebruiken omdat je niet zeker weet dat het mag.

Kijk dan kom je in een lastige positie. Je vindt materiaal dat beantwoordt aan je vraag, maar het is niet duidelijk c.q. zichtbaar dat je het mag gebruiken. Het smoort wel je ‘flow’ en het gevoel van ‘vrij internet’ verandert in ‘geblokkeerd internet’.

Persoonlijk zou ik graag de regel hanteren dat alle informatie vrij beschikbaar en te bewerken is, mits de maker expliciet en duidelijk zichtbaar anders heeft aangegeven.
Ok, de wetgeving hanteert een ruimere bescherming voor de maker c.q. opsteller. Maar opstellers gebruiken internet om breed in beeld te komen. Waarom dan ook niet direct aangeven of er gebruikrestricties voor gelden. ‘Creative Commons Licentie’ biedt die mogelijkheid.
 Met de coderingen van de ‘Çreative Common Licentie’ kan de maker eenvoudig aangeven op welke manier zijn werk mag worden gebruikt. Daarvoor zijn zes niveaus gedefinieerd. En elk niveau kent drie varianten. Het gaat hier te ver om alle mogelijkheden te beschrijven. Kijk maar op http://creativecommons.nl/licenties/uitleg/

Tresoar, het Fries Historisch en Letterkundig Centrum, heeft op de website een creative commens vermelding opgenomen. De gebruikte icoontjes geven aan dat de materialen niet commercieel gebruikt mogen worden. Daarnaast is naamsvermelding verplicht. Wanneer de naam van de maker ontbreekt, dan moet men Tresoar vermelden als maker.
Helder toch? Dan weet je direct wat je wel of niet mag met de aangeboden materialen.

Het zal nog wel even duren voordat iedereen op deze manier aangeeft wat wel of niet kan. Tot die tijd mag je er naar kijken maar aankomen niet!

Bertus.